แก่งไก่เขี่ย มีแปว หรือร่องน้ำ สำคัญอยู่ 2 แปว คือ แปวใหญ่และแปวน้อย แปวใหญ่เป็นร่องน้ำลึกอยู่ติดฝั่งด้านทิศเหนือทางตำบลโพธิ์ศรี มีน้ำไหลแรง เรือขนาดใหญ่ขึ้นล่องได้ตลอดปี แปวน้อยอยู่กึ่งกลางแก่งมีร่องน้ำคดเคี้ยวมีก้อนหินระเกะระกะยากแก่การเดิน เรือขึ้นล่อง ทั้งแก่งและข้างแปวน้ำจะมีต้นไคร้ขึ้นอยู่ทั่วไป ต้นไคร้เป็นไม้น้ำ ต้นแตกเป็นพุ่ม สูงประมาณ 1 - 3 เมตร มีใบเรียวแหลม ดอกเป็นสีขาว รับประทานได้ ข้างแปวน้อยมีหินขนาดใหญ่อยู่ 3 ก้อน ในแต่ละก้อนมีรอยจำหลักเกลี้ยงเกลางดงาม เหมือนลักษณะอักษรลิ่ม จำนวนทั้งสิ้น 97 รอย คนโบราณเชื่อว่าเป็นรอยไก่(ร่องรอยเท้าสัตว์โบราณ) คุ้ยเขี่ยหาอาหาร จึงเรียกชื่อแก่งไก่เขี่ยมาตั้งแต่โบราณกาล กรมศิลปากรได้ส่งเจ้าหน้าที่มาตรวจสอบเมื่อปี 2527 สันนิษฐานว่าเป็นรอยลับอาวุธของคนโบราณ

       ก่อนจะลงแก่งมีศาลปู่ตามาแต่โบราณ เรียกศาลเจ้าปู่หลวงอุดม ผู้คนให้ความเคารพยำเกรงมาก เมื่อปี 2546 ทางราชการได้พัฒนา สถานที่ลงแก่งเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ และเป็นที่ทำการของ เทศบาลตำบลกุดชมภู ผู้คนให้ความสนใจ มาเที่ยวชมไม่ขาด